fot. Szymon Kolbusiński
wykorzystano za zgodą Wydawnictwa Albatros Sp.zo.o.

Irena Jun - aktorka, reżyserka: "Uważam, że Adam Mickiewicz tworząc Pana Tadeusza, na pewno nie napisał dramatu scenicznego. Gdyby chcieć z niego zrobić sztukę akcji, utwór straci swą poetyckość, uleci piękno słowa… Jeśli już, czasem sobie żartuję, to musiał wieszcz przewidzieć powstanie teatru jednego aktora, bo Pan Tadeusz jest gawędą, takim gotowym materiałem na monodram."  (Katarzyna Kabacińska, Choćby rapowany, byle był czytany, „Express Bydgoski” nr 46, 25 lutego 2011)

Ten romans Ireny i Pana Tadeusza ma kilka epizodów, jako aktorka sama wciela się
w kolejne postaci z poematu. Jak w kalejdoskopie każda zmiana jest pełna barw
i nastrojów. Jako reżyserka zrealizowała w  2009 spektakl "Pan Tadeusz" w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie. O realizacji pisał Maciej Doryk (Dziennik Teatralny Rzeszów, 09.11.2009): "Irenie Jun wraz z ekipą rzeszowskiego teatru udało się stworzyć spektakl, który pokazuje, że nawet tak wielkim dziełem, jak "Pan Tadeusz" można po prostu się bawić. Teatr daje taką możliwość, pozwala na to. Scena jest milionem perspektyw, pomysłów, alternatyw. (…) Irena Jun skonstruowała obraz pełen energii, dynamiczny
i trzymający w napięciu. Co więcej, dzięki wspaniałym aktorom udało się delikatnie musnąć absurd, komedię i groteskę. Udało się dotknąć czegoś więcej, jak tylko powagi, która nieodłącznie trwa przy utworach klasycznych.

W 2012 roku "Pan Tadeusz" w jej reżyserii powstaje na deskach szczecińskiego Teatru Współczesnego. "Pełna rozmachu inscenizacja Ireny Jun, pozostając wierną Mickiewiczowi, nic nie traci z urody języka jednego z najważniejszych utworów polskiej literatury. Wydobywa jego pełną humoru treść, buduje dynamiczną akcję, kreśli sylwetki niezwykłych bohaterów, czyniąc go atrakcyjnym dla współczesnego widza."

Irena Jun - od wielu lat związana z warszawskim Teatrem Studio, gdzie w zespole Józefa Szajny, a potem Jerzego Grzegorzewskiego, zagrała w ich najważniejszych spektaklach nagradzanych w wielu krajach świata. Dzięki kreacjom stworzonym w przedstawieniach Antoniego Libery została uznana za jedną z najwybitniejszych na świecie aktorek beckettowskich. U boku Tadeusza Łomnickiego zagrała Kobietę 2 w Komedii (1985) i Nell w Końcówce (1986), jednak jej największym osiągnięciem były trzy Beckettowskie monologi: Nie ja, Kroki, Kołysanka z 1985 roku. Występowała także u takich reżyserów jak: Mariusz Treliński, Piotr Cieplak, Oskaras Koršunovas, Grzegorz Wiśniewski, Agnieszka Glińska. Występowała również w teatrze francuskim.. Stale współpracuje z Teatrem Polskiego Radia, ma w swoim dorobku także kilkanaście ról w Teatrze Telewizji.

W swoim Jednoosobowym Teatrze Poezji od lat realizuje spektakle poetyckie grane
i nagradzane w kraju i za granicą. Pasjonuje się interpretacją tekstu poetyckiego. W jej repertuarze usłyszeć można m.in. utwory Mickiewicza, Gombrowicza, Miłosza, Szymborskiej, Rymkiewicza. W 2008 roku otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.